Brabants Dagblad 10 april 2017:

Van Holenberg naar Hartje Groen

Camping De Holenberg in Schaijk speelt niet langer verstoppertje. Ze transformeert in een fraaie entree naar de Maashorst. Langs de Udensedreef in Schaijk wordt hard gewerkt. De verouderde en oubollige camping de Holenberg ondergaat een rigoureuze gedaanteverandering. Na een half jaar graven, omploegen, snoeien, planten, timmeren en schilderen maken de partners Alice van den Broek en Joep Manders zich klaar voor de start.

,,De Holenberg speelde als het ware verstoppertje”, onderkent Joep Manders. Het is een schelp die zich opent. De beheerderswoning aan de straat is door Studio Must bijna omgetoverd tot een rustieke horecazaak ‘De Boshut’. Joep & Alice zien het helemaal voor zich. Ze schetsen de sfeer van een strandtent. Met uitgewaaide wandelaars en groepen wielrenners die een ‘tas koffie vatten’ op het terras.

Eind december 2015 had Ellen van Son de kans om op deze unieke plek haar droom te verwezenlijken. Aan de noordrand van natuurgebied De Maashorst waar ontzettend veel fietsers en wandelaars komen was er nooit de mogelijkheid om een kop koffie te nuttigen met een stuk appeltaart. Samen met Joep & Alice is ze met de wilde plannen begonnen. Onze visies stroken met elkaar. Kamperen in de natuur, rust, ruimte, natuur, ontmoeten en het gemoedelijke. Beetje basic, zonder armoedig te worden.

Wat heeft een gast nodig? Een plakje gras, goed sanitair en een vriendelijk gezicht’’, zegt Alice. Marloes Albers heeft het team versterkt en zal “De Boshut” gaan leiden. Joep & Alice gaan zich tijdens het kampeerseizoen volledig concentreren om de kampeerder een warm thuis gevoel te geven. Het tweetal hamert vooral op het belang van natuurbeleving. ,,We hebben hier zelf ook gekampeerd. Het is echt stil, je hoort uilen en verder niks.’’ Met het oog op de natuur ging een landschapsarchitect aan de slag. Naaldbomen sneuvelden. Een mobiele houtzagerij verwerkte bomen tot meubels, banken, bruggetjes en speelkansen. Met inheemse bomen en struiken is de natuur versterkt.

Paden werden aangepast; minder rechte lijnen. Sanitair zit onopvallend in verbouwde houten trekkershutten. Het ven is vier keer zo groot geworden en maakt een grillige slinger. Nee, geen glijbaan. Dat past niet in het straatje van de Joep en Alice. Net zomin als een ballenbak en een ouderwets animatieteam. Water, zand en boomtakken volstaan al een heel eind.

Voorheen was De Holenberg een gemengd bedrijf: naast kampeerders veel groepen. We mikken op kampeerders, niet op mensen die er langdurig willen verblijven. Wel op sportieve senioren en gezinnen met jonge kinderen. Het terrein is ruimer van opzet, natuurlijker, speelser.

Er zijn 150 plekken voor tenten, caravans en campers, minstens zestig vierkante meter groot. Joep & Alice hechten ook aan ‘warm contact’ met de gasten. Ongedwongen moet de sfeer zijn in ’t Hart. Dat wordt de huiskamer van de kampeerders met een flinke bibliotheek. ,,Het is fijn als je een uitvalsbasis hebt’’, weet Manders uit ervaring. De oude kantine verandert onherkenbaar. Het nieuwe team introduceert het Franse gevoel van table d’hôtes. De gasten kunnen mee-eten aan lange tafels. Dat kan tijdens twee aanschuifavonden per week in het hoogseizoen. De camping is gegroeid van negen naar dertien hectare. Het aanpalende weiland wordt nieuwe natuur. Een groot ven is uitgegraven dat nieuw leven brengt. Houtwallen en zandduinen zorgen voor reliëf in het landschap. De uitbreiding biedt plaats aan een parkeerterrein. Zo kan de camping zelf autoluw blijven. Daar komt ook een pluktuin met wilde bloemen en kruiden, een vlinderidylle en een wandelpad. Uiteindelijk verdwijnt de naam De Holenberg. Straks luidt de volledige naam: Charme Camping Hartje Groen.

Alice van den Broek en Joep Manders uit Schaijk storten zich op De Holenberg zonder ooit een camping gerund te hebben. Hun bagage is achttien jaar basisonderwijs.

Ze gaan uit van een Pippi Langkous-wijsheid:

“IK HEB HET NOG NOOIT GEDAAN
DUS IK DENK DAT IK HET WEL KAN.’’

“Onze stap is Ik Vertrek-light’’, grappen ze.“We kijken altijd geboeid naar dat programma.Het is heel knap dat mensen zulke grote uitdagingen aan durven in het buitenland. Ons voordeel is dat wij de taal al spreken. We zaten weleens te dromen. Wat zou leuk zijn om te doen als je veertig bent. Dan heb je nog een heel stuk leven voor je. We gingen nadenken: wat willen we doen? Dit kwam op ons pad. Dat is echt iets voor ons, dachten we. Hier kunnen we onze creativiteit in kwijt. We zijn fervente kampeerders. We hebben inspiratie opgedaan in Frankrijk, veel campings bezocht met ons caravannetje.‘’

Is dat niet eng, zo rigoureus het roer om gooien?

”Het is zoals een vriend zei: je gaat dingen van jezelf ontdekken, kwaliteiten aanboren waarvan je niet wist dat je ze had. Zoals je een klas organiseert, organiseer je een camping.’’

BRON: Brabants Dagblad 10 april 2017 – Maarten van de Rakt